انتخابی ار ترجمه های بهزاد ذوالنور
باغ هلندیاَم
با شروع فصل شناور عشق
در سرای شکوفههای برف
برگی از باغ هلندیاَم
بر شانهی کسی نشست
که کلید خلوت جانم را
در قفل زمان چرخاند وُ
گفت:
رستگاری در آینه!
Mon verger hollandais
Au commencement de la saison flottante de l’amour
Dans le palais des bourgeons de la neige
Une feuille de mon verger hollandais
S’est posée sur l’épaule d’un tel
Qui tourna la clé sereine de mon âme
Dans le verrou du temps et
Dit :
La vertu dans le miroir.
صبح
دشوار است،
هر صبح برمیخیزد،
به پرنده گوش میدهد.
سایههایی که میآیند وُ میروند،
و بعد هیچ.
دشوار است
ادامه دادن این هیچ.
Le matin
Il est si pénible
De se lever le matin
Écouter l’oiseau
Voir les ombres s’en venir et s’en aller
Et puis rien
Il est si pénible
De perpétuer ce rien.
بر مزار خویش
شب است وُ نشسته بر مزار خویش
دامنش سرد، درد
و به شمار سالهایی که میشد
شاید زنده باشد
سیگارها دود میکند.
À sa dalle
C’est la nuit et assise à sa dalle
Sa jupe est froide, de la douleur
Et au nombre d’années
Qu’ elle pourrait être vivante
Elle fume des cigarettes.
باید می بخشیدی
برای گذر از خستگی
باید میبخشیدی
یا خود را یا زندگی را،
و تو زندگی را بخشیدی
به دلقکها به کمدینها
به کاسبها به رییسجمهورها
به فرماندهان جنگ به روشنفکران
و به تمام آنهایی که برای ماندن میجنگند.
Tu devais pardonner
Pour le passage de la fatigue
Tu devais pardonner
Soit toi-même soit la vie,
Et tu as pardonné la vie
Auprès des bouffons aux comédiens
Aux marchands aux présidents
Aux commandants de la guerre, aux intellectuels
Et à tous ceux qui se battent pour reste.