باغ هلندی یاس می‌دهد،

یاس پُر پرِ زرد،

سفید وُ بنفش.

سفید تاج می‌شود

دامن بنفش

گردنآویز زرد تا حریر سینه می‌رود.

هوسناک ترین لب جهان در طولانی ترین دالان شب،

طعم گَس.

می‌کِشد عطر تن

تا ستاره‌ی صبح.

عشق عشق!

بر بنفشه‌ها موج می‌آید،

دامن دامن.

در موها،

باد برقصد

تا پیچ کمر.

یاس‌های سپید

پاشیده بر سبزای زمین.

تن، طلایی

تن، سپید

می‌تابند

انگار طناب.

زیر هم می‌رقصند، می‌جنبند

تا ابدیت درخت.